این شعر رو هم خیلی دوس دارم چون منم همیشه و

قتی می خوام عشقم رو ببینم باید برم دم پنجره و این شعر یه جورایی زبان حال منه 

پـشت پـنـجـره

هــی پـشـت پـنـجــره می آیـم

شـایـد ، نـشــانـی از تـــو بـجــویــَم

هــی پـشت  پنجـــره می آیم

شاید ، شـمـیـم  پـیـرهـنـت را

کالسـکـه ی نـســیــم ، فـرو آرَد ....

هــی چـشـم  خـود ، بـه جــادّه می دوزم 

زان دور دست سـاکـــت و وَهــم آلـــود

گــــرد و غـبــار ِ پــای ســـواری نیـسـت ؟

آیـــا ، کبــوتــر صـحـرایــی

زانـســوی ابــریِ بــارانــی

مـکـتــوب  یــار ؛ 

نـیـاورده ســت ؟

.....

هــی پشـت  پـنجــره می آیم 

هـی پـشـت  پنجــره می آیـــم ...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: